Ο Αχιλλέας Παπαδημητρίου είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωτεχνικής Μηχανικής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Θεμελιώσεων στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Η έρευνα του επικεντρώνεται σε θέματα Υπολογιστικής Γεωμηχανικής (καταστατικοί νόμοι γεωυλικών, αλγόριθμοι τασικής ολοκλήρωσης, μέθοδος διακριτών στοιχείων) και Γεωτεχνικής Σεισμικής Μηχανικής (ρευστοποίηση, εδαφική-τοπογραφική-γεωμορφική επιδείνωση, μικροζωνικές μελέτες, βελτίωση εδαφών, αβαθείς θεμελιώσεις, διάρρηξη ρηγμάτων μέσω εδάφους, σεισμική ευστάθεια φραγμάτων, γεωτεχνικός σχεδιασμός υπόγειων αγωγών). Είναι συ-συγγραφέας σε πάνω από 110 δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και διεθνή συνέδρια (με κρίση του πλήρους κειμένου). Το έργο του έχει περισσότερες από 3000 αναφορές στο GoogleScholar (h=25), ενώ καταστατικοί νόμοι που έχει αναπτύξει έχουν ενσωματωθεί σε διάφορα (εμπορικά και μη) λογισμικά πεπερασμένων στοιχείων και διαφορών. Έχει διατελέσει προσκεκλημένος ομιλητής σε 5 διεθνή συνέδρια και είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του International Journal of GeoengineeringCaseHistories. Έχει συμπράξει ως Γεωτεχνικός Σύμβουλος σε περισσότερα από 30 σημαντικά τεχνικά έργα, με έμφαση στο σχεδιασμό υψηλών επιχωμάτων και υπογείων αγωγών έναντι σεισμικής διέγερσης, ρευστοποίησης και διάρρηξης ρηγμάτων.

Ειδική Ομιλία

Αλληλεπίδραση γειτονικών κατασκευών με ή χωρίς βελτίωση εδάφους έναντι σεισμικής ρευστοποίησης

Αχιλλέας Παπαδημητρίου, Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωτεχνικής Μηχανικής, Διευθυντής Εργαστηρίου Θεμελιώσεων, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου

Παραδοσιακά, ο σχεδιασμός αβαθών θεμελιώσεων θεωρεί τις κατασκευές ως μεμονωμένες. Το ίδιο ισχύει και για το σχεδιασμό βελτίωσης του εδάφους θεμελίωσης μιας νέας ή μιας υφιστάμενης κατασκευής. Όμως, πολλές φορές (π.χ., σε αστικό περιβάλλον) αυτή η θεώρηση δεν είναι ρεαλιστική, με αποτέλεσμα να αγνοείται η αλληλεπίδραση μεταξύ γειτονικών κατασκευών. Η αλληλεπίδραση αυτή είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη σε καθεστώς σεισμικής ρευστοποίησης, όπου το έδαφος θεμελίωσης γίνεται παροδικά ασθενέστερο και λιγότερο στιβαρό. Ως αποτέλεσμα προκύπτουν καθιζήσεις και στροφές των αβαθώς θεμελιωμένων κατασκευών, οι οποίες δεν θα εμφανίζονταν αν οι κατασκευές ήταν μεμονωμένες. Στην ομιλία αυτή παρουσιάζονται τα σημαντικότερα ευρήματα από μια εκτεταμένη αριθμητική μελέτη της εν λόγω αλληλεπίδρασης κατασκευής-εδάφους-κατασκευής (structure-soil-structure interaction, SSSI) σε καθεστώς σεισμικής ρευστοποίησης που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στο Εργαστήριο Θεμελιώσεων του Ε.Μ.Π. Βασικό συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι συνήθως οι (μέσες) καθιζήσεις των αβαθώς θεμελιωμένων κατασκευών μειώνονται λόγω αλληλεπίδρασης, αλλά εμφανίζονται μόνιμες στροφές. Το φαινόμενο γίνεται ιδιαίτερα έντονο όταν γειτνιάζουν κατασκευές διαφορετικού εύρους και βάρους ή όταν υπάρχει μικρή επιφανειακή κλίση (π.χ., 1ο), ενώ διαφαίνεται καταστροφικό για μια μη-βελτιωμένη κατασκευή όταν βελτιώνεται το έδαφος θεμελίωσης της γειτονικής της. Τέλος, με βάση τα ευρήματα της μελέτης προτείνονται μέθοδοι εκτίμησης καθιζήσεων γειτονικών κατασκευών επί αβαθών θεμελιώσεων, οδηγίες για ασφαλείς αποστάσεις μεταξύ τους, ενώ συζητούνται βέλτιστες πρακτικές για βελτίωση εδάφους έναντι ρευστοποίησης σε αστικό περιβάλλον ή πλησίον υφιστάμενων κατασκευών.